می گویند: لقمان در نصیحتی به پسرش می گوید:

ای پسركم هر كس مالك زبانش نباشد پشيمان می شود.
هر كس جدال زياد كند فحش می شنود.
هر كس به مکان هاى بد برود تهمت زده می شود.
هر كس همراه رفيق بد باشد سالم نمی ماند.
هر كس همنشين دانشمندان باشد، دانش غنيمت می برد و دانشمند می شود.
پسركم توبه را عقب نينداز زيرا كه مرگ ناگهان فرا می رسد.
پسرم به گرفتاری هاى ديگران شاد مشو و گرفتاران را سرزنش مكن.